Lepsze to niż nic.

Źródło: zszywka.pl 

Nad ranem Karol zmęczony całonocną jazdą postanowił znaleźć jakiś hotel i się przespać.

Zatrzymał się w motelu przy trasie, niedaleko Wiednia. Zadzwonił do kumpla. Chciał wiedzieć, czy namierzył już Judytę. Mimo włożonego przez niego wysiłku, efekty były mizerne. Wyłączył telefon i położył się spać.

Zasnął od razu po położeniu głowy na poduszce. 

Luizę obudził Radek.

- Wiem, że powinienem wpaść ze śniadaniem na tacy i aromatyczną kawą, ale musimy zadowolić się kanapkami z serem, które jako jedyne pozostały po wczorajszej imprezie. 

- Lepsze to niż nic.- dziewczyna przeciągnęła się na łóżku.

Podszedł, pocałował ją. Śniadanie musiało poczekać.

Po wspólnym prysznicu zabrali się za jedzenie.

- Jest coś do picia?- spytała Luiza.

- Mam sok i wodę. Co wolisz?

- Wodę.

Karola obudziło pukanie do drzwi. Podniósł się i poszedł otworzyć. Po drugiej stronie zobaczył piękną kobietę.

Weszła bez słów. Usiadła na łóżku i zachęcająco kiwnęła do mężczyzny. 

- Sorry...- zaczął Karol.

- Możemy rozmawiać po polsku.- przerwała mu.

- Dobrze. Jestem zmęczony, nie mam ochoty na zabawy i proszę o opuszczenie pokoju.- spokojnie poprosił.

Kobieta jeszcze przez chwilę próbowała nakłonić Karola do zmiany decyzji, po czym pożegnała się i wyszła. On ponownie się położył i zasnął. 
Po kilku godzinach wstał, wziął prysznic. Poszedł zapłacić. Wyszedł na zewnątrz, gdzie czekała na niego niemiła niespodzianka.

Miłą pogawędkę Luizy i Radka przerwał telefon. Dzwoniła Monika. Krzyczała, miała pretensje o to co dzieje się z Karolem. Luiza nie miała zamiaru tego słuchać. Rozłączyła się.Wyłączyła telefon.

- Pojawił się kolejny problem. Monia się ciska, teraz nie ma jej w mieszkaniu, ale nie chcę się tam z nią spotkać. Nie mam gdzie pójść...
- Możesz zatrzymać się u mnie.- zaproponował Radek.
- Dzięki, ale nie chcę sprawiać ci kłopotu. Poza tym nie znamy się zbyt długo.
- Jak chcesz, ale innych pomysłów nie mam.

- Aśka wyobrażasz sobie, rozłączyła się!- krzyczała wściekła Monia.- Karol naraża się dla niej, a ona ma to w dupie. Trzeba ją znaleźć i zrobić z tym wszystkim porządek. Ja tak tego nie zostawię...
- Monia weź się uspokój. Nic nie poradzimy, Karol kazał nam tu siedzieć i nic nie kombinować. Życie ci niemiłe?
- Bo ja nie mogę tego skumać. Ktoś powinien jej tyłek skopać porządnie!
- Może się dziewczyna już w tym wszystkim pogubiła? Też sporo przeszła, emocje robią swoje.
- Nie broń jej ok?
- Wychodzę bo widzę, że i mi się zaraz oberwie.

Luiza po chwili namysłu postanowiła, że pojedzie do Anny. U niej będzie bezpieczna i być może czegoś się dowie. Poprosiła Radka żeby ją tam odwiózł.

- Już mi uciekasz?- pocałował ją w szyję.
- Jeszcze nie...- wtuliła się w jego ramiona.

Korzystała ze wspólnie spędzonych chwil. Nie wiedziała co ją czeka...

Poprzednie części znajdziecie klikając w zakładkę opowiadanie.