Powiem ci jedno- nic dobrego z tego nie będzie!

Źródło: pixabay

Po wyjściu Karol zobaczył,raczej nie zobaczył swojego auta na parkingu. Szybko połączył fakty- kobieta w jego pokoju, mówiąca po polsku. Na szczęście dokumenty i telefon miał przy sobie.

- Siema. Właśnie sprzątnęli mi auto.

- Cooo?- odezwał się kumpel w słuchawce.

- Podejrzewam matkę Luziy, myślącą, że chcę uciec. Muszę do niej zadzwonić, a ty ogarnij mi najbliższą wypożyczalnię samochodów w okolicy.

- Ok. Jedyną dobrą wiadomością jest to, że namierzyłem Judytę. Za chwilę wyślę ci adres.

-Dzięki, dzwonię do tej małpy.

Wybrał numer, po pierwszym sygnale usłyszał piskliwy głosik.

- Cześć jak tam plan ucieczki?

- Nie udało się pani go zepsuć. Już mam zastępczy samochód. Poza tym nie ucieka. Jadę do znajomej żeby znaleźć bezpieczne miejsce dla pani córki.- odpowiedział wściekły.

- Mogłeś mnie poinformować o swoich planach. Nie byłoby niepotrzebnego zamieszania.

- Jeszcze nie wiem czy się zgodzi, chciałem zadzwonić jak wszystko załatwię.

- Jeżeli potrzebujesz pomocy, mogę podesłać odpowiednich ludzi, którzy pomogą podjąć jej decyzję.

- Tak się nie bawimy, ja sam wszystko załatwiam, a mojej znajomej nie może spaść włos z głowy.

- Dobrze, już nie denerwuj się.

- Auto za chwilę ci odstawią. Szerokiej drogi i powodzenia.

- Do widzenia.

Karol miał coraz bardziej dość całej sytuacji. W sumie to już sam nie wiedział dla kogo to wszystko robi.

Na samo wspomnienie Luizy i Radka podnosiło mu się ciśnienie.

Zadzwonił do kolegi, powiedział, że sytuacja jest pod kontrolą. Po chwili podjechał jego wóz. Wysiadła z niego kobieta, która odwiedziła go w pokoju.

- Szkoda, że nie mieliśmy szansy bliżej się poznać.- uśmiechnęła się.

- Nie wydaje mi się żebym coś stracił.- burknął pod nosem. 

- Zawsze możemy nadrobić...

- Nie mam czasu. Dziękuję za kluczyki.

Wsiadł do auta i odjechał z piskiem opon. Wpisał w nawigacji adres i kierował się do Judyty.

Luiza i Radek zajechali do mieszkania po rzeczy. Mężczyzna odstawił ją do Anny.

- Kiedy się widzimy? - zapytał na pożegnanie

- Zadzwonię, ok?

- Nie każ mi za długo czekać.

- Dobrze, teraz naprawdę chciałabym odpocząć.

Pożegnała się i ruszyła do mieszkania.

Anna przywitała ją trochę oschle. Wiedziała o wszystkim od Karola. Nie zaczynała jednak tematu, czekała, aż Luiza sama powie o co chodzi.

- Chcesz coś do picia?

- Masz coś z procentami? Bez tego nie pójdzie tak łatwo.

- O czym mówisz? Nie bardzo rozumiem-  Anna udawała zdziwioną.

- Nie udawaj. Wiem, że czeka mnie rozmowa na temat Karola.

Kobieta wyciągnęła z barku butelkę. Postawiła Luizie kieliszek. Poszła do kuchni po sok dla siebie.

Radek zadzwonił do siostry.

- Cześć co u ciebie?- zapytał.

- Co ty taki radosny? Nie mów, że poznałeś jakąś fajną dziewczynę.

- Zgadłaś. 

- Opowiadaj mi tu szybko!

Radek opowiedział o swojej krótkiej znajomości z Luizą. Nie chciał powiedzieć, że to była kobieta Karola. Siostra jednak drążyła temat i się wygadał.

- Wiesz trochę niefajnie postąpiłeś...choćby ze względu na stare czasy, ale nie mnie to oceniać. 

- Wiem, że to trochę nieciekawy układ, ale co ja poradzę.- udawał skruszonego.

- Powiem ci jedno- na bank nic dobrego z tego nie będzie. Póki co ciesz się chwilą.

- Nie kracz, ok?

Pogawędzili jeszcze chwilę. Radek pojechał do domu. Chciał przygotować jakąś niespodziankę dla Luizy.

Poprzednie części znajdziecie klikając w zakładkę opowiadanie.