Integracja...

głośno o niej ostatnio, wielkie bummm nauczycielki idą na studia z oligofrenopedagogiki ...ale jak jest na prawdę czy wszystko wygląda jak w założeniach...czytam wypowiedź mamy na jednym  fanpage'u...dziecko z porażeniem mózgowym uczęszcza do przedszkola integracyjnego...na kilka godzin ponieważ nikt nie chce go karmić...tłumacząc się strachem przed udławieniem...słyszałam też wypowiedzi, że opiekunki/ nauczycielki brzydzą się karmić dzieci niepełnosprawne...kurde moje dziecko zadławiło się dwa razy jabłkiem...czy to znaczy, że mam jej jabłka nie dawać...szukam innego bezpieczniejszego sposobu na podanie posiłku...

Sama pracowałam z dziećmi niepełnosprawnymi...moimi obowiązkami poza pomocą nauczycielowi w prowadzeniu zajęć było również karmienie i przebieranie dzieci, które tego wymagały...i jakie są moje odczucia...nie jest to nic nadzwyczajnego...normalna czynność jak wiele innych...przy niektórych osobach owszem trzeba bardziej uważać, ale nie widzę w tym nic strasznego... zanim zrobisz, powiesz coś równie okropnego ( że się brzydzisz) zwłaszcza przy człowieku, którego to dotyczy i wbrew twoim przeświadczeniom WSZYSTKO DOSKONALE ROZUMIE...

Zastanów się nad sobą i swoim miejscem jakie zajmujesz w społeczeństwie...jeżeli decydujesz się na taką a nie inną pracę musisz wiedzieć, ze nie zawsze będzie ona łatwa, miła i przyjemna...zdarzą się różne sytuacje z którymi czasem ciężko sobie poradzić....i  pamiętaj kiedyś to właśnie ty możesz potrzebować takiej pomocy jak twój podopieczny...a możesz trafić na kogoś kto będzie myślał podobnie... szacunek i pomoc należy się każdemu człowiekowi, bez względu na sprawność, religię, kolor skóry, pochodzenie itp. 

Więc kochani szanujmy wszystkich bez wyjątku jeśli sami chcemy być szanowani...to co dajesz od siebie wróci...ze zdwojoną siłą :)