Antyterrorystka

Jestem osobą, która nie nadaje się do stosowania diet. Ba, tym bardziej nigdy nie wpadłam na pomysł zaglądania do poradników, które mają to ułatwić. Lubię jeść to na co mam ochotę, raz w mniejszych , raz większych ilościach. Walka ze zbędnymi kilogramami nie jest mi jednak obca. Kilka razy w życiu pozbyłam się ciążącego na moim ciele balastu. 

Ola- studentka z Warszawy w Petersburgu poznaje Siergieja. Między nimi pojawiają się wibracje, miłość ze strony chłopaka, ze strony dziewczyny- tego do końca nie jestem pewna. Gorące uczucie łączy ją natomiast z Aleksandrem- bratem Siergieja, który wraca z wojny w Czeczenii. Skutkiem szaleńczej miłości jest ciąża dziewczyny, z której nie bardzo zadowoleni są jej rodzice. Aleksander zostaje ranny na wojnie, Siergiej na jego polecenie jedzie do Polski aby zaopiekować się Olą i dzieckiem. Karmi ją kłamstwami o śmierci brata... Po kilkunastu latach prawda wychodzi na jaw.  Co wydarzy się w życiu bohaterów, jakie decyzje podejmą? Zapewniam Was, że bez emocji się nie obejdzie.

Tradycyjnie odsyłam do poprzednich części opowieści, które znajdziecie w zakładce Opowiadanie. - O kurwa...- zaklęła kobieta. Szybko wsiadła do samochodu i odjechała. Wybrała numer szefa. Odebrał po pierwszym sygnale.

Pierwsze skojarzenie ze słowem Afganistan? Większość populacji na naszym globie odpowie: terroryści, wojna, zamachy, uchodźcy... Obraz taki wykreowały media, wydarzenia jakie miały miejsce. Anna Badkhen w swojej książce "Cztery pory roku w afgańskiej wiosce" , "odczarowuje" nasze wyobrażenia.  Autorka w swoich reportażach zabiera nas w podróż po Afganistanie, jakiego nie znamy. Relacje z baz wojskowych, spojrzenie żołnierzy przebywających na misji już dawno odeszły w zapomnienie.

W moje ręce wpadła ostatnio bardzo ciekawa książka. Od jakiegoś czasu nie bardzo wiedziałam, co czytać, moje ulubione kryminały i obyczajówki zaczynały mnie nudzić. Dodatkowo potrzebowałam czegoś, co mnie zainspiruje, da przysłowiowego kopniaka.

Jaka powinna być idealna matka?   Wiele osób zadaje sobie to pytanie, wiele stara się to pokazać na własnym przykładzie. Ostatnimi czasy, przez facebookową tablicę przewija mi się stos memów, tekstów, których autorzy próbują uświadomić świat, co jest najlepsze dla naszych potomków i nas samych. Drugą stroną medalu jest nieidealna matka. Taka, która...no właśnie jaka?

Za chwilę stary rok odejdzie w zapomnienie, nowe, nieznane 365 dni przed nami. Jedni robią postanowienia, inni idą przez życie bez określonego planu. Wiem jedno, bez ciężkiej pracy ( każdy inaczej to rozumie), wyrzeczeń niczego nie osiągniemy.

Poprzednie części znajdziecie w zakładce Opowiadania. Luiza obudziła się z potwornym bólem głowy, który uniemożliwił jej wstanie z łóżka. Spojrzała na śpiącego obok Karola. Nie chciała go budzić, ale wiedziała, że jeśli tego nie zrobi i nie wyśle go po tabletki, cały dzień spędzi w łóżku.

Za oknami pojawia się pierwszy śnieg, ze wszystkich stron krzyczą do nas dekoracje świąteczne, inspiracje na prezenty. Dzieci piszą listy do Mikołaja, licząc na to, że wrzucając kopertę do skrzynki, otrzymają to o czym marzą. Co będzie jeśli list nie dotrze?

Wczoraj  Sabina (klik)   sprawiła, że uśmiech nie znikał z mojej twarzy, dziś  Kasia (klik)   dołożyła swoją cegiełkę i sprawiła, że dzień był cudny:) Jesteście ciekawi, co tak zadziałało? Zajrzyjcie   tutaj ( klik)   i   tu (klik)   również. Nie byłabym sobą, gdybym nie podjęła się kontynuacji opowieści ( rok temu też była taka akcja). Nie przedłużam i przechodzę do sedna sprawy. Zapraszam na ciąg dalszy losów Matki na Szczycie, Antyglobalistki, Pyzy po Śródziemnomorsku i Katarzyny Przemyt.

To kim jesteśmy, nasze wybory, życie- czasem zapominamy jak wiele zależy od tego, co dostaniemy w "spadku" od naszych rodziców.  Możemy zapierać się nogami, rękami, twierdząc, że jest inaczej. Niestety bagaż jaki dostajemy od momentu narodzin od najbliższych osób, towarzyszy nam bardzo długo. 

Poprzednie części opowieści znajdziecie w zakładce Opowiadanie. Późnym wieczorem Karol i Luiza dotarli do Zakopanego. Długa podróż dawała o sobie znać. Zmęczeni, ale głodni górskich widoków, odświeżyli się po podróży i ruszyli w kierunku Krupówek.  Luiza ostatnio w górach była na wycieczce szkolnej, wieki temu. Karol czasem wyskakiwał na narty, ale zawsze zachwycał go klimat Zakopanego. Widząc radość ukochanej, cieszył się, że znaleźli się w tym miejscu. Wszystkie troski zostawił daleko stąd. Ponownie odłożył moment wyznania prawdy. 

Kolejna książka Anny Sakowicz zagościła na rynku wydawniczym. Dotarła i do mnie. Czy historia kobiety, która ma bzika na punkcie Gutenberga, z zawodu jest drukarzem i nie może ułożyć sobie życia, mimo, że lata młodzieńcze ma już dawno za sobą, może być ciekawa?

Na rynku wydawniczym sporo jest książek dla dzieci, dotyczących świata zwierząt. Dowiemy się z nich, gdzie żyją, co jedzą itp.  Wydawnictwo Babaryba ( klik)  proponuje czytelnikom nieco inne spojrzenie na temat. Superbohaterowie, mają oczywiście super moce, ale również superczułe punkty, super wady. 

Planowane, czy nieplanowane, wczesne lub późne macierzyństwo, zawsze przynosi  duży wachlarz emocji.  Zaskoczenie, radość, obawy towarzyszą każdej kobiecie, niezależnie od wieku i sytuacji w jakiej się znajduje. Życie każdej matki w momencie ujrzenia na teście dwóch magicznych kresek, wywraca się w jednej sekundzie do góry nogami.

Złe było spanie do ósmej ( czasem do dziewiątej).  Złe było gotowanie obiadów, sprzątanie, spacery, zakupy, zabawy z bardzo grzecznym dzieckiem ;) Źle babie było i poszła do pracy.

Nie od dziś wiadomo, że dzieci to istoty ciekawe świata, wszystko chcą wiedzieć, wszystkiego dotknąć. Dzięki takim zabiegom poznają otaczający je świat. Mają do tego prawo i powinniśmy im umożliwić jak najdokładniejsze poznawanie otoczenia, jednocześnie zapewniając maksimum bezpieczeństwa.  Pociechy nasze miewają różne ciekawe pomysły, które nie zawsze są zgodne z zasadami i naszymi prośbami. Mówimy, tłumaczymy.. Często dziecko, póki się nie sparzy, nie odpuści i nie zapamięta, że czegoś robić nie powinno.

Zapraszam na kolejną porcję ciekawych książek od  Wydawnictwa Babaryba ( klik) . Pisałam już wielokrotnie, że skradły nasze serca. Jak jest tym razem? Podtrzymuję swoją i Młodej opinię.  Dziś na tapecie będzie "Czas czarodziej".

Temat chodził za mną już od jakiegoś czasu. Jestem też więcej niż pewna, że wspominałam już kiedyś o podobnych sytuacjach. Podejmuję jednak temat raz jeszcze, warto o tym rozmawiać i dzielić się spostrzeżeniami.  Bardzo często słyszymy, że "dzisiejsza " młodzież jest niewychowana, roszczeniowo nastawiona do życia i świata. W tyłkach im się przewraca, nie mają szacunku do rodziców i innych osób.  Z pewnością wiele razy spotkaliście się z takimi określeniami, może sami byliście świadkami nieodpowiednich zachowań ze strony młodych ludzi.

Długo mnie nie było, poprawiam się i odkurzam pajęczyny, które zadomowiły się ba blogu. Rodzina Antyterrorystów z małą Terrorystką na czele odwiedziła  Rodzinę na Szczycie ( klik) . Matka na Szczycie podjęła ryzyko i zaprosiła nas do siebie. Czy udało nam się dogadać i nie pozabijać po drodze?