Przejdź do głównej zawartości

Co jeszcze?


- Dlaczego nie odbierasz?- spytał Karol.
- Dzwoni Dawid. Powiedziałam mu, że nie chcę mieć z nim nic wspólnego, wypisałam się ze szpitala a on nie daje mi spokoju.
- Odbierz i spokojnie z nim porozmawiaj. Zapytaj o co mu chodzi.

Luiza odebrała telefon. Dawid chciał się z nią umówić na spotkanie. Znał podobno jakieś fakty z życia Karola, które powinny ją zainteresować. Dziewczyna w pierwszym momencie nie chciała się zgodzić ale Karol ją do tego nakłonił.


- Jestem ciekaw co takiego wie doktorek na mój temat. Spotkaj się z nim. Nie martw się będę miał was na oku. Nigdy nie wiadomo co mu po głowie chodzi.
- Nie wiem czy to dobry pomysł...ale w sumie pójdę. Mam nadzieję, że da mi w końcu spokój.- odpowiedziała Luiza.

- Zamiast się nim przejmować możemy zająć się ciekawszymi rzeczami.- uśmiechnął się i zniknęli w sypialni.


Jakby problemów było mało dziewczyny zgubiły pieniądze i nie miały jak wrócić do domu. Monia zadzwoniła do Karola z prośbą o pomoc. Nie miał wyjścia. Już się szykował do wyjścia...

- Lui przecież ty masz się spotkać z doktorkiem. Jeśli pojadę po dziewczyny nie zdążę wrócić.
- Dam sobie radę. Umówiliśmy się w restauracji więc chyba nic mi nie grozi?- uśmiechnęła się.
- Wrócę jak najszybciej. Nigdzie sama nie wychodź z lokalu. Poczekaj na mnie.
- Dobrze. Jedź ostrożnie.

Luiza szykowała się do wyjścia. Zadzwonił Dawid. Powiedział, że może się chwilę spóźnić, ale będzie na nią czekał jego kolega, który przekaże jej informacje o Karolu. Później on dołączy do nich.
Było jej to trochę na rękę, że nie będzie z nim sama. Ostatnie poprawki i zbierała się do wyjścia.

Zatrzasnęła drzwi i nagle ją olśniło...w mieszkaniu zostały klucze i telefon.
- Kurwa...jak zwykle coś...- była wściekła ale nic nie mogła zrobić. Poszła do autobusu.
Dojechała na miejsce. Przy umówionym stoliku siedział mężczyzna.

- Dzień dobry jestem Luiza, czy to z panem byłam umówiona?- zaczęła niepewnie rozmowę.
- Cześć jestem Adrian. Tak zgadza się. Proszę usiądź.- uśmiechał się.

Chwilę niezręcznej ciszy przerwał kelner przynosząc wino.

- Pozwoliłem sobie zamówić. Mam nadzieję, że będzie ci smakowało.
- Niestety nie mogę pić alkoholu, biorę leki- skłamała Luiza.

Podejrzane wydało jej się to, że kelner przyniósł wino w kieliszkach a nie nalał przy nich...

- Kurwa co się dzieje...dlaczego ona nie odbiera telefonu?- Krzyczał Karol.
- Może zapomniała- odpowiedziała Monia.
- Nie podoba mi się to.

Dojechali na miejsce. Dziewczyny poszły do domu. Karol ruszył na miejsce spotkania.
Po chwili zadzwonił telefon.

-Słuchaj Luiza zostawiła telefon i klucze w mieszkaniu...

Rozłączył się i dodał gazu. Chciał jak najszybciej znaleźć się na miejscu.
Zatrzymał się w bezpiecznej odległości. Przez szybę zobaczył Adriana... ciśnienie znacznie mu wzrosło. Luizy nie było...

Poprzednie części znajdziecie klikając w etykietę w stopce lub w zakładce opowiadania.

Komentarze

  1. Adrenalina mi skoczyła.... nie mogę się doczekać co będzie dalej !

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie wiem jak Ty możesz tak pisac. To niewyobrażalne. To brak szacunku do czytelnika! ;) Urywać w takim momencie? Następnej części nie czytam. Przeczytam jak pojawią sie kolejne. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Calareszta.pl1 lipca 2015 21:03

    Trochę mnie to denerwuje, że sobie nie mogę strony przerzucić na kolejną :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :) Może zacznij od początku, jest co przewracać ... :)

      Usuń
  4. Ty to uwielbiasz mnie katować.... kiedy ciąg dalszy?
    AAAAA, co oni knują? Spać nie będę mogła...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciąg dalszy kiedy? Najstarsi Górale nie wiedzą :)

      Usuń
  5. Oj nie dobrze... Dlaczego przerwałaś w tak fajnym momencie? Oj lubisz się nade mną pastwić ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. No to akcja przybrała nieoczekiwany wątek... Co to za rewelacje o Karolu ma do przekazania Adrian? Chyba coś poważnego, skoro Karol tak się zdenerwował.Czyżby Luiza uciekła od niego?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj no i ciągniesz mnie za język...nic nie powiem :D

      Usuń
  7. No ja nie mogę... miałam nie czytać, przeczytałam- i co teraz? nervosol? Zlituj się Kobieto :)
    A ten Karol... pewnie skubaniec trzymał żonę w domu zamkniętym na cztery spusty, żeby mieć nad nią kontrolę... no niepokoi mnie ten typ- nic nie poradzę... a Luiza się dowiedziała i zwiała...
    Nie? No cóż, próbowałam ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. No nie... i znów to robisz...ja tu czytam z dreszczem na plecach, a tu coś o poprzednich częściach wyskakuje... :) Dawaj dalej :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak tylko wena i czas pozwoli będzie kolejna część :)

      Usuń
  9. Wydrukuję i zabiorę na wakacje :D

    OdpowiedzUsuń
  10. Ale wkręcające, muszę poprzednie części ogarnąć koniecznie i czekam na dalsze losy. Wow lubię to ☺

    OdpowiedzUsuń
  11. Czekam na kolejna część :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Ale zbudowałaś napięcie! Jestem bardzo ciekawa tych rewelacji, które usłyszała. :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Chętnie poznam Wasze zdanie :) Komentarze zawsze mile widziane